سلام!
واقعاً نمی‌دونم چی بگم!
خیلی عجیبه حسم.
اینجا خونه من بود. من ترکش کردم.
ویرانه باید شده باشه تا الان.
نمی‌دونم دوباره بسازمش یا نه.
۴ سال از روزی که اینجا رو رها کردم به امید یه زندگی بهتر می‌گذره.
زندگی بهتر شد؟
شاید، شاید هم نه. شاید همونطور که بود، شاید بدتر.
می‌خوام بعد از پست کردن این بیام سراغ لینک دوست‌هام و ببینم کی رو هنوز یادمه و کی رو فراموش کرده‌م.
بوس
واقعاً نمی‌دونم چی بگم!
خیلی عجیبه حسم.
اینجا خونه من بود. من ترکش کردم.
ویرانه باید شده باشه تا الان.
نمی‌دونم دوباره بسازمش یا نه.
۴ سال از روزی که اینجا رو رها کردم به امید یه زندگی بهتر می‌گذره.
زندگی بهتر شد؟
شاید، شاید هم نه. شاید همونطور که بود، شاید بدتر.
می‌خوام بعد از پست کردن این بیام سراغ لینک دوست‌هام و ببینم کی رو هنوز یادمه و کی رو فراموش کرده‌م.
بوس
۵ نظر:
سلام آقای رضا
خیلی خوشحالم که میبینم دوباره برگشتی. تو این چهار سال هر از گاهی وبلاگ رو چک میکردم چون میدونستم بالاخره بر میگردی.
خواهش میکنم بیشتر بنویس که همونطور که قبلا هم گفتم از نوشته هات لذت میبرم.
امیدوارم همیشه شاد و سرحال باشی.
منو یادت بود حالا؟
سلام
من تازه با وبلاگت آشنا شده بودم
امروز هم اتفاقی چک کردم دیدم که برگشتی
خوشحال میشیم بیشتر بنویسی
مخصوصا واسه ماهایی که شاید تو عالم واقع نتونیم با هم حسامون درددل کنیم اینجاها غنیمته
مرسی
سلام
سال نو مبارک
:)
امیدوارم سال خوبی در پیش داشته باشی، خالی از تنهایی...
yadesh bekheir dorani ke hame dore hami weblog mineveshtim.... manam salhast sar nazadam.alan weblogaye ghadimi ro check mikardam
Pedram
ارسال یک نظر